Wagarowicze (Iskolakerülők) 1989 reż. Ferenc Kardos

   W ramach nauki języka postanowiłem sobie obejrzeć ostatnio następny film w oryginale. Przypadkiem padło na Wagarowiczów. Dostępny na YT:

   W przypadku Sępa i Gwiazd Egeru zdecydowałem się na zamieszczenie recenzji, ponieważ można się tam było pochylić nad scenami batalistycznymi czy pościgów bez konieczności rozumienia dialogów. Tym razem jest inaczej, Wagarowicze to dramat, w którym najważniejsze są właśnie słowa wypowiadane przez bohaterów. Z moim koślawym węgierskim udało mi się zrozumieć jedynie piąte przez dziesiąte, więc nie mam prawa oceniać.

   Przedstawię jednak krótki opis (na tyle na ile to zrozumiałem), a nuż kogoś zaciekawi. To historia nauczyciela, pana Csőrösa, który pracuje w szkole z internatem. Na co dzień ma do czynienia z trudnymi dzieciakami i młodzieżą, jednak w przeciwieństwie do reszty grona pedagogicznego z sercem podchodzi do swojej pracy (heh, jaki oklepany motyw...). W wolnych chwilach zaś... szuka złota w rzecznym piasku. Fabuła jest poprowadzona całkiem zgrabnie, nawet bez znajomości języka, można się wczuć i obejrzeć z przyjemnością.

   Nie zabrakło też błędów, a w zasadzie celowych zabiegów, z którymi twórcy przesadzili. Otóż rozbawiła mnie jedna rzecz, gdzieś w połowie filmu zaczyna się burza. W zasadzie to tajfun, bo wieje tak mocno, że nikt nie jest w stanie zamknąć nawet okien w pomieszczeniach, a woda leje się po korytarzach strumieniami (dosłownie). Wszyscy zaczynają uciekać, albo miotać się jak szaleni, tylko Csőrös jako jeden z nielicznych wie co robi i stara się ratować pomoce edukacyjne przed zalaniem. Po burzy wszyscy spotykają się w... lesie :D

   Przy okazji tego seansu zwróciłem uwagę na kilka znajomych twarzy. Jednego z nauczycieli gra tutaj Miklós Székely znany nam z roli głównego bohatera, Karrera, w Potępieniu. Pojawia się też polska aktorka Maria Gładkowska, która grała w Sępie. Jest jeszcze jeden znany nam "bohater", również z Potępienia - czarny garbus ;)